സന്ധ്യക്ക് പെയ്ത മഴ എനിക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നെവെന്ന് നീ...
ഞാന്‍ നനഞ്ഞത് നീ മഴ കൊള്ളുമ്പോഴും. ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ട് നീ നിശ്വാസമുതിര്‍ക്കുന്നത്, മഴ നനയവേ എന്നെ ഓര്‍മ്മിക്കുന്നത്. രാത്രിയില്‍ വിരിയുന്ന ഏതു പൂവിനാണ്, നമ്മോട് ഇത്ര പ്രണയം? ശരീരത്തെ മരവിപ്പിച്ച് സുഗന്ധം ആത്മാവിനെ തൊടുന്നു. കാതരമായി നീയെന്നെ തൊടുന്ന പോലെ, ഞാന്‍ അലിഞ്ഞു പോകുന്നു...
അങ്ങെവിടെയോ മുളങ്കാട് പാടുന്നു, നീ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാനൊരു മുളയാകാം, പാട്ടു പാടുന്ന മുളന്തണ്ട്... എന്നിലെ പ്രാനന്‍ പൊടിയുന്ന പ്രണയമെന്ന നോവിനെ നിനക്ക് പാടാന്‍ കഴിയും... ബീഥോവന്‍റെ സിംഫണി നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ...
........ ക്ഷമിക്കുക.. നിനക്ക് ഗാനം ഞാന്‍ മാത്രമാണല്ലോ... ഞാനറിയുന്നു.... എന്‍റെ ഗാനവും നീ തന്നെ, ഞാന്‍ നീ തന്നെ...
ആത്മാവ് മറുപാതിയെ തേടുന്നത് ഇങ്ങനെയാണോ?
സ്വയമറിയാതെ, സ്വരമൊഴുക്കാതെ...
ഈ സന്ധ്യാമഴ എന്നില്‍ നിന്നെ നിറയ്ക്കുന്നു, നീയെന്നിലേയ്ക്ക് നിന്നെ ചാലിയ്ക്കുന്നു. എന്‍റെ കുറുകല്‍ ഏറ്റു വാങ്ങുന്നു. ഒടുവില്‍ ഈ മഴ നീ തന്നെയായി മാറുന്നു, അതോ ഞാനോ...
എന്‍റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ പിടയുന്നുണ്ട്, നീ എന്നിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നതിന്‍റെ പിടച്ചിലാണത്.
ചാറ്റല്‍മഴ പ്രണയമെന്ന് ധരിച്ചത് തെറ്റ്; നീണ്ടൊരു വിരഹവേദന എന്നില്‍ പെയ്തു തുടങ്ങുന്ന്നു. നീയും എന്നെയോര്‍ത്തു നോവു തിന്നുകയാവും അല്ലേ...
ഈ മഴ നമ്മെ നനയിക്കട്ടെ, കാലത്തിന്‍റെ കാണാത്ത ദിശയില്‍ എത്തിയ്ക്കട്ടെ...
ഞാന്‍ നനഞ്ഞത് നീ മഴ കൊള്ളുമ്പോഴും. ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ട് നീ നിശ്വാസമുതിര്‍ക്കുന്നത്, മഴ നനയവേ എന്നെ ഓര്‍മ്മിക്കുന്നത്. രാത്രിയില്‍ വിരിയുന്ന ഏതു പൂവിനാണ്, നമ്മോട് ഇത്ര പ്രണയം? ശരീരത്തെ മരവിപ്പിച്ച് സുഗന്ധം ആത്മാവിനെ തൊടുന്നു. കാതരമായി നീയെന്നെ തൊടുന്ന പോലെ, ഞാന്‍ അലിഞ്ഞു പോകുന്നു...
അങ്ങെവിടെയോ മുളങ്കാട് പാടുന്നു, നീ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാനൊരു മുളയാകാം, പാട്ടു പാടുന്ന മുളന്തണ്ട്... എന്നിലെ പ്രാനന്‍ പൊടിയുന്ന പ്രണയമെന്ന നോവിനെ നിനക്ക് പാടാന്‍ കഴിയും... ബീഥോവന്‍റെ സിംഫണി നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ...
........ ക്ഷമിക്കുക.. നിനക്ക് ഗാനം ഞാന്‍ മാത്രമാണല്ലോ... ഞാനറിയുന്നു.... എന്‍റെ ഗാനവും നീ തന്നെ, ഞാന്‍ നീ തന്നെ...
ആത്മാവ് മറുപാതിയെ തേടുന്നത് ഇങ്ങനെയാണോ?
സ്വയമറിയാതെ, സ്വരമൊഴുക്കാതെ...
ഈ സന്ധ്യാമഴ എന്നില്‍ നിന്നെ നിറയ്ക്കുന്നു, നീയെന്നിലേയ്ക്ക് നിന്നെ ചാലിയ്ക്കുന്നു. എന്‍റെ കുറുകല്‍ ഏറ്റു വാങ്ങുന്നു. ഒടുവില്‍ ഈ മഴ നീ തന്നെയായി മാറുന്നു, അതോ ഞാനോ...
എന്‍റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ പിടയുന്നുണ്ട്, നീ എന്നിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നതിന്‍റെ പിടച്ചിലാണത്.
ചാറ്റല്‍മഴ പ്രണയമെന്ന് ധരിച്ചത് തെറ്റ്; നീണ്ടൊരു വിരഹവേദന എന്നില്‍ പെയ്തു തുടങ്ങുന്ന്നു. നീയും എന്നെയോര്‍ത്തു നോവു തിന്നുകയാവും അല്ലേ...
ഈ മഴ നമ്മെ നനയിക്കട്ടെ, കാലത്തിന്‍റെ കാണാത്ത ദിശയില്‍ എത്തിയ്ക്കട്ടെ...
No comments:
Post a Comment