ഒരു പൂമരത്തോപ്പിലാണു നാം. ഇളം വയലറ്റ് പൂക്കളുള്ള തോപ്പ്.. പൂക്കളുടെ പേരെന്തെന്ന് നിന്നോട് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ നീ എന്നെ മറഞ്ഞ് എവിടെയോ...
എവിടെ നിന്നോ ഒഴുകി വരുന്ന വയലിന്റെ നേര്ത്ത രാഗം എനിക്ക് നിന്നിലേയ്ക്ക് വഴി തുറന്നു... ഓരോ മരത്തിനു പിന്നിലും ഞാന് നിന്നെ തിരഞ്ഞു.
ദിക്കുകള് മുന്നിലുണ്ടെങ്കിലും ഈ പൂക്കള് എന്നെ ഉന്മത്തമാക്കുന്നു... ഈ പൂമെത്തയില് വീണ്, നിദ്രയിലലിയാന് തോന്നുന്നു, പക്ഷേ നിന്റെ മന്ദഹാസം...
എന്നെ കാണുമ്പോഴുള്ള നിന്റെ മിഴികളുടെ ദീപമാല...
ഒളിച്ചുള്ള നിന്റെ കാതരമായ നോട്ടം...
ഒക്കെ എന്നെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു...
എനിക്കെങ്ങനെ നിദ്രയിലാകാന് കഴിയും ,വഴി മുന്നില് ഇനിയും ബാക്കി കിടക്കുന്നു...
നിന്നെ അന്വേഷിച്ചുള്ള യാത്ര പാതി വഴിയില് നിര്ത്താന് എനിക്കാവില്ല.....
ഈ മരത്തോപ്പില് നീയുണ്ട്, നിന്റെ സാന്നിധ്യം എന്നെ തഴുകി കടന്നു പോകുന്ന കാറ്റ് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നു..... ഞാന് നടക്കട്ടെ.....
ഈ കാറ്റിന്റെ ഉറവിടം തേടി....
നിന്റെ നിശ്വാസത്തിന്റെ താളം ശ്രദ്ധിച്ച്....
എവിടെ നിന്നോ ഒഴുകി വരുന്ന വയലിന്റെ നേര്ത്ത രാഗം എനിക്ക് നിന്നിലേയ്ക്ക് വഴി തുറന്നു... ഓരോ മരത്തിനു പിന്നിലും ഞാന് നിന്നെ തിരഞ്ഞു.
ദിക്കുകള് മുന്നിലുണ്ടെങ്കിലും ഈ പൂക്കള് എന്നെ ഉന്മത്തമാക്കുന്നു... ഈ പൂമെത്തയില് വീണ്, നിദ്രയിലലിയാന് തോന്നുന്നു, പക്ഷേ നിന്റെ മന്ദഹാസം...
എന്നെ കാണുമ്പോഴുള്ള നിന്റെ മിഴികളുടെ ദീപമാല...
ഒളിച്ചുള്ള നിന്റെ കാതരമായ നോട്ടം...
ഒക്കെ എന്നെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു...
എനിക്കെങ്ങനെ നിദ്രയിലാകാന് കഴിയും ,വഴി മുന്നില് ഇനിയും ബാക്കി കിടക്കുന്നു...
നിന്നെ അന്വേഷിച്ചുള്ള യാത്ര പാതി വഴിയില് നിര്ത്താന് എനിക്കാവില്ല.....
ഈ മരത്തോപ്പില് നീയുണ്ട്, നിന്റെ സാന്നിധ്യം എന്നെ തഴുകി കടന്നു പോകുന്ന കാറ്റ് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നു..... ഞാന് നടക്കട്ടെ.....
ഈ കാറ്റിന്റെ ഉറവിടം തേടി....
നിന്റെ നിശ്വാസത്തിന്റെ താളം ശ്രദ്ധിച്ച്....
No comments:
Post a Comment