ഞാനറിയുന്നുണ്ട് നിന്നെ.... നിന്നിലെ വിങ്ങല് എന്നിലേയ്ക്ക് പടരുന്നുണ്ട്...
ഭ്രാന്തന് മോഹങ്ങളുമായി നീ അലയുമ്പോള് ഞാനെന്തു ചെയ്യണം...
എന്റെ പ്രണയത്തെ നീ അറിയുന്നുണ്ടെന്ന് ഞാനറിയുന്നു....
പക്ഷേ അലഞ്ഞു നടക്കുന്ന നിന്റെ മനസ്സിനെ കാണാതെ നടക്കാന് ശ്രമിച്ച് തളര്ന്നു പോകുന്നല്ലോ നീ...
എന്നോ ഒരിക്കല് നിന്നില് നിന്നും എന്നിലേയ്ക്ക് ആഴത്തില് വന്നു പതിച്ചത് നിന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു. പിന്നെ ആ താളം എനിക്കു കേള്ക്കാമെന്നായി... നിന്നില് നിന്നുയിര്ക്കൊള്ളുന്ന നേര്ത്ത മൌനം പോലും എന്നില് പേമാരിയായി പതിക്കുന്നുണ്ട്...
ഞാനറിയുന്നു നിന്നെ....... നെഞ്ചിലെ കത്തുന്ന കനലും കാണുന്നുണ്ട്....
പക്ഷേ എനിക്ക് നിശബ്ദയായിരിക്കാനാണ്, ഇഷ്ടം...
നിനക്കേ എന്നിലും ആ കനല് നിറയ്ക്കാനായുള്ളൂ,
പക്ഷേ ഇടയ്ക്കെങ്കിലും നിന്നിലുരുകുന്ന ആ പ്രണയമില്ലേ.... ചില നിശബ്ദതയില് എന്നെ വന്നു തൊടുന്ന നിന്റെ ലോലമായ പ്രണയം, ആത്മാവില് നിന്ന് ഉയിരു കൊണ്ട പ്രണയം അതാവും നമ്മുടെ തുണ...
പോര്ക്കളം അത്ര ചെറുതല്ല...
തളര്ന്നു വീഴാന് എനിക്ക് കാലാളുകളില്ല... ഞാന് ഏകയാണ്....
ഒറ്റയ്ക്ക് യുദ്ധം നയിക്കുന്ന സഞ്ചാരി.........
പറയാതെ മനസ്സിലടുക്കി യുദ്ധം നീ തോല്ക്കണ്ട...
ഇരുളും വെളിച്ചവും ഒന്നാക്കി ഞാന് കൂട്ടിനുണ്ട്...
പക്ഷേ വാടിക്കരിയുന്ന എന്റെ ഹൃദയം കൈവിടാതെ ആരു താങ്ങും...?
No comments:
Post a Comment