മഴ വെറുതേ പെയ്യുന്നു.....
ഒരു കനിവു പോലും കാട്ടാതെ ഹൃദയത്തിലേയ്ക്ക് നിന്നെ പെയ്യിച്ചു കൊണ്ട് തിമിര്‍ത്തു നിറയുകയാണ്, മഴവെള്ളം.
ഓരോ നിമിഷവും ഉള്ള്, പിടയുന്നത് നീയവിടെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട്...
മൂടിയ പ്രകൃതിയ്ക്ക് എന്‍റെ മുഖം...
ആ മൂടല്‍ സങ്കടത്തിന്‍റേതല്ല, മറിച്ച് തൊണ്ട വരെ തിങ്ങി വരുന്ന പ്രണയത്തിന്‍റെ പരവേശത്തിന്‍റേതാണ്.
ആനന്ദത്തിന്‍റെ പരകോടിയില്‍ ഞാന്‍ ആര്‍ത്തലയ്ക്കുന്നുണ്ട്...
എന്‍റെ പ്രിയനെ............. നീ നല്‍കുന്ന പ്രണയം എനിക്കു തരുന്ന ഊര്‍ജ്ജം അളവുകള്‍ക്കതീതം, ഒരുപക്ഷേ കാലത്തിനും...
പ്രണയത്തില്‍ കൊടുക്കല്‍വാങ്ങലുകള്‍ ഇല്ലത്രേ, പക്ഷേ നീ എന്നില്‍ തിരയുന്ന നിന്‍റെ ഭ്രാന്ത് ഓരോ മഴയും എന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു....
ചില നേരങ്ങളില്‍ നിന്‍റെ തുടിപ്പ് എനിക്ക് തൊട്ടെടുക്കാവുന്നതു പോലെ...
ഒരു കനിവു പോലും കാട്ടാതെ ഹൃദയത്തിലേയ്ക്ക് നിന്നെ പെയ്യിച്ചു കൊണ്ട് തിമിര്‍ത്തു നിറയുകയാണ്, മഴവെള്ളം.
ഓരോ നിമിഷവും ഉള്ള്, പിടയുന്നത് നീയവിടെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട്...
മൂടിയ പ്രകൃതിയ്ക്ക് എന്‍റെ മുഖം...
ആ മൂടല്‍ സങ്കടത്തിന്‍റേതല്ല, മറിച്ച് തൊണ്ട വരെ തിങ്ങി വരുന്ന പ്രണയത്തിന്‍റെ പരവേശത്തിന്‍റേതാണ്.
ആനന്ദത്തിന്‍റെ പരകോടിയില്‍ ഞാന്‍ ആര്‍ത്തലയ്ക്കുന്നുണ്ട്...
എന്‍റെ പ്രിയനെ............. നീ നല്‍കുന്ന പ്രണയം എനിക്കു തരുന്ന ഊര്‍ജ്ജം അളവുകള്‍ക്കതീതം, ഒരുപക്ഷേ കാലത്തിനും...
പ്രണയത്തില്‍ കൊടുക്കല്‍വാങ്ങലുകള്‍ ഇല്ലത്രേ, പക്ഷേ നീ എന്നില്‍ തിരയുന്ന നിന്‍റെ ഭ്രാന്ത് ഓരോ മഴയും എന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു....
ചില നേരങ്ങളില്‍ നിന്‍റെ തുടിപ്പ് എനിക്ക് തൊട്ടെടുക്കാവുന്നതു പോലെ...
No comments:
Post a Comment