നീ, മൌനത്തിന്‍റെ മേലാപ്പിനാല്‍ സ്വയം പുതച്ച്, എന്‍റെ മുഖത്തെ കടം കൊണ്ട് സ്വയം ഉരുകിത്തീരുകയോ?
പിടച്ചില്‍ കണ്ണുകളിലിരുന്ന് പടരാന്‍ വെമ്പുന്നു, ഞാനേറ്റു വാങ്ങിക്കോളാം, എന്നെയോര്‍ത്താണല്ലോ നിന്‍റെ നോവ്.
എന്നെ കാണാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം നീ വേഷങ്ങള്‍ അണിയുന്നു, പഴയത് വഴിയിലുപേക്ഷിക്കുന്നു.
കണ്ണുകള്‍ തേടി വരുമ്പോള്‍ എന്നെ മൂടുന്ന വെള്ള മേഘങ്ങള്‍...
അതിനുള്ളിലെവിടെയോ നമ്മള്‍ പാട്ടിനു ചിറകുകള്‍ വച്ച് ആകാശത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നു പറക്കുന്നു....
പിടച്ചില്‍ കണ്ണുകളിലിരുന്ന് പടരാന്‍ വെമ്പുന്നു, ഞാനേറ്റു വാങ്ങിക്കോളാം, എന്നെയോര്‍ത്താണല്ലോ നിന്‍റെ നോവ്.
എന്നെ കാണാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം നീ വേഷങ്ങള്‍ അണിയുന്നു, പഴയത് വഴിയിലുപേക്ഷിക്കുന്നു.
കണ്ണുകള്‍ തേടി വരുമ്പോള്‍ എന്നെ മൂടുന്ന വെള്ള മേഘങ്ങള്‍...
അതിനുള്ളിലെവിടെയോ നമ്മള്‍ പാട്ടിനു ചിറകുകള്‍ വച്ച് ആകാശത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നു പറക്കുന്നു....
No comments:
Post a Comment