ഇന്നീ മണ്‍പാതകള്‍ വല്ലാതെ പൊടിയിലമര്‍ന്ന് കിടക്കുന്നു... മുന്‍പേ നടന്നു പോയ പലരുടേയും കാല്‍പ്പാടുകള്‍ അടുക്കും ചിട്ടയുമില്ലാതെ വരച്ച ഒരു മോഡേണ്‍ ആര്‍ട്ടു പോലെ വഴികളില്‍ തൂങ്ങി കിടക്കുന്നു. എങ്കിലും എനിക്കു നടന്നേ പറ്റൂ. ഇതുവരെ കാണാത്ത വഴികളിലൂടെ , അറിയാത്ത കാലടികള്‍ ചവിട്ടി... യാത്ര തുടരുകയാണ്. ദിക്കറിയാതെ നീയലയുന്ന ദ്വീപിലേയ്കകണെന്‍റെ യാത്ര. വഴിയരുകില്‍ ഒരു കടമ്പു മരം, നിനക്കറിയുമോ ഇതിന്‍റെ ഒരു ശാഖ തളിര്‍ത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്, മറ്റേത് ഉണങ്ങി കൊമ്പുലഞ്ഞ് ഇപ്പോള്‍ വീഴുമെന്ന മട്ടിലും, കാളിന്ദിയുടെ തീരത്താണു ഞാന്‍..... കറുത്ത് നീലിച്ചൊഴുകുന്ന കാളിന്ദിയുടെ തീരത്ത്... അങ്ങു ദൂരെ എനിക്കു കാണാം വലിയ പുകക്കുഴലിലൂടെ ഉയരുന്ന കറുത്ത കാളിയന്‍റെ ഫണം. അത് ആകാശത്തെ ചുറ്റി വരിയുന്നു, കടമ്പു മരത്തെ തച്ചുടയ്ക്കുന്നു, ഒടുവില്‍ ചുഴലിക്കാറ്റായി രൂപം കൊണ്ട് കാളിന്ദിയെ വറ്റിക്കുന്നു.... എനിക്കെല്ലാം കാണാം...
നിന്നെ തിരഞ്ഞിറങ്ങിയ ഞാന്‍ വന്നു പെട്ടിരിക്കുന്ന ലോകം ... ഇവിടെ നിറയെ കാളിയന്‍റെ ഫണങ്ങളാണ്, അവ എന്നെയും ചുറ്റു വരിഞ്ഞേക്കാം. പക്ഷേ നീയെന്നോടൊപ്പം ഉള്ളപ്പോള്‍, നിന്‍റെ പ്രണയം എനിക്കു കൂട്ടായുള്ളപ്പോള്‍ , നിന്‍റെ മൌനം എന്നില്‍ മഴയായ് പെയ്യുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ഭയമില്ല. ഒരുപക്ഷേ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും നിന്‍റെ ദ്വീപിലെത്തിയില്ലെന്നിരിക്കിലും നിന്നില്‍ ഞാനുണ്ടാവും നിന്‍റെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കമായി... നിന്‍റെ പ്രണയമായി.......,
No comments:
Post a Comment